«Нигох» №06 01.05.2013
Бисмиллоҳ ассалоту вассалому ало Расулиллоҳ
Худованди Карим никоҳ ва издивоҷро барои ҷаҳониён машруъ гардонид. То ба ин васила насли башарият идома пайдо кунад ва аз пушти ин издивоҷҳои наслҳои солим ва созандаи башарият сар баланд кунанд ва то ин ки байни зану мард муҳаббату маваддат ва улфату раҳмат боқӣ бошад. Издивоҷ суннати илоҳист, ки аз замони ҳазрати Одам ва тамоми паёмбарони илоҳӣ то имрӯз идома дорад ва Худованд ба воситаи издивоҷ насли башариятро аз нобудӣ нигоҳ доштааст.
Аммо шариати Паёмбари охирин алайҳиссалом барои издивоҷ ва ихтиёри ҷуфти худ якчанд қавонини худро гузоштааст. Чуноне ки дар сураи Нисо ояти 24 омадааст, Худованд якчанд даста занонро издивоҷашонро ҳаром донистааст, ки аз ҷумлаи онҳо: модар, хоҳар, хола, амма, хоҳари ширхора ва ғайра мебошад. Худованд дар охири ин оят издивоҷи дигар занҳоро барои мард ҳалол донистааст. Яъне издивоҷ бо духтари хола ва ё амма аз назари шариати ислом мамнуъ нест. Худованд фармудааст:
«Эй Паёмбар, мо барои ту он ҳамсаронеро, ки маҳрашонро додаӣ, ҳалол гардонидем ва онеро, ки Худованд аз ғанимати ҷангӣ дар ихтиёри ту қарор дода ва духтарони амакат ва духтарони аммаат ва духтарони тағоят ва духтарони холаат, ки бо ту муҳоҷират карданд…» (Аҳзоб /50).
Дар ин ояти муборака сароҳатан зикр шудааст, ки издивоҷ бо духтари хола ё амма, тағо ё амак ҷоиз аст. Шариати ислом дар масъалаи издивоҷ зану мардро мухаййяр гузоштааст ва он чӣ, ки барои шариат муҳим аст, ин аст, ки дар масъалаи куфъ аҳамият диҳанд. Куфъ, яъне зану мард бояд муносиби ҳам бошанд ва марди мусалмон ва намозхон бояд ҳамсареро барои худ ихтиёр кунад, солиҳа ва муъмина бошад.
Continue reading →
Filed under: Central Asia, Culture, Андеша, Мерос, Nation, Tajikistan | Leave a comment »